Patro werd gisteren logisch uitgeschakeld in de Croky Cup. We kaarten na met onze coach.

Ik heb vooraf tegen mijn groep gezegd dat dit soort momenten onder het mom van ervaring opdoen geplaatst moet worden. Je weet dat tegen een top 5-club uit 1A onze eigen werkpunten blootgesteld zullen worden. Dat is geen schande.

Onze eerste helft was van de gewone kant in organisatie, maar we waren een beetje onrustig aan de bal. Dan kom je niet aan kansen. De keer dat we dat wel goed deden, zat Amir in de backlijn.

De tweede helft start goed en de wedstrijd valt in de plooi zoals we wilden: minder tempo van Gent en een klok die verder tikte met een 1-0-tussenstand.Dan incasseren we het penaltymoment in minuut 65.

Het enige wat je dan nog kan proberen, is binnen die laatste 20 minuten de aansluitingstreffer te maken, zodat er toch nog wat zenuwachtigheid ontstaat bij hen. Dat is niet gelukt, en door de risico’s die we namen, pakten we in het slot te gemakkelijk nog drie tegendoelpunten.

Het is goed voor iedereen om vast te stellen dat we als Patro Eisden-zijnde nog niet opgewassen zijn tegen dit soort tegenstanders. Het zijn nog steeds twee werelden. En dat is, met een realistische blik, ook niet meer dan normaal.